خوای شاعرێك

 
که‌سێک بۆ نیه‌ ده‌ستی من بگرێ

بڵێ له‌ پای چ ئه‌م له‌ خۆدانه

من خۆم ده‌زانم ئه‌مڕۆ یا سبه‌ی

ده‌مکوژێ ئێشی ئه‌م دابڕانه

 
ته‌من به‌ره‌و دوا هه‌نگاو هه‌ڵدێنێ

منیش وام له‌ نێو گوڵپه‌ی سووتانه

کچێ خۆ کفری خوام نه‌کردووه

ئاخر له پای چی ئه‌م ئازار دانه

 
بۆ ڕه‌حمی خودات له‌ دڵدا نیه

دووریت وه‌کو مۆم دام ده‌گرسێنی

بۆ چی ناترسی خودای شاعرێک

ڕۆژێ دۆزه‌خت پێ بناسێنێ

 
مردم ئه‌وه‌نده‌ کڕنۆشم هێنا

تۆ بۆ ئه‌وه‌نده‌ بێ سۆزو هه‌ستی

من تازه‌ ڕۆشتم به‌ڵام به‌ هیوام

بتکات به‌خه‌ڵوز خوای خۆشه‌ویستی